En hoe we dat doen, bepaalt vaak veel meer dan wat we zeggen.
Soms luisteren we echt, met open hart en volle aandacht.
En soms merken we dat we halverwege de zin van de ander al klaarstaan met een antwoord, een mening of een advies.
Niet uit onwil, maar uit betrokkenheid. We willen helpen, iets oplossen, troosten of beschermen.
Toch is dat precies het moment waarop we uit verbinding raken.
De OMA in ons
Ik hoorde ooit de woorden OMA en OEN als speelse afkortingen, en ze bleven bij me hangen:
OMA staat voor Oordeel, Mening, Advies
OEN voor Open, Eerlijk, Nieuwsgierig
De OMA in ons bedoelt het goed.
Ze wil zorgen, begrijpen, richting geven.
Maar in dat helpen nemen we soms de ruimte van de ander over.
Bij kinderen klinkt dat bijvoorbeeld als:
Ach, stel je niet aan.
Weet je wat je moet doen?
Dat had je anders moeten aanpakken.
En bij volwassenen net zo:
Ik snap wat je bedoelt, maar ik zou…
Dat is toch logisch, je moet gewoon…
Onze intentie is liefdevol, maar de uitwerking vaak niet.
De ander voelt zich niet echt gehoord, maar vooral beoordeeld.
De OEN in ons
De OEN is het tegenovergestelde.
Die is aanwezig in plaats van invullend.
Ze luistert met haar hart, niet met haar hoofd.
Ze ademt, voelt, vraagt — zonder te hoeven weten of oplossen.
De OEN zegt dingen als:
Hoe was dat voor jou?
Wat heb je nodig?
Vertel eens meer…
Ze luistert niet om te antwoorden, maar om te begrijpen.
En in die ruimte ontstaat iets kostbaars: echte verbinding.
Een kleine oefening
De volgende keer dat iemand iets met je deelt — groot of klein — adem even uit.
Voel:
Ben ik nu een OMA of een OEN?
Wil ik iets invullen, of kan ik gewoon zijn met wat er is?
Het vraagt oefening om OEN te blijven, zeker als je geraakt wordt of het goed wilt doen.
Maar elke keer dat je kiest voor openheid in plaats van oordeel, breng je meer zachtheid en liefde in het contact.
Van weten naar waarnemen
Wanneer we luisteren zonder oordeel, hoeft er niets opgelost te worden.
We hoeven alleen aanwezig te zijn — open, eerlijk en nieuwsgierig.
En juist daar, in die ruimte, voelen anderen zich gezien en begrepen.
Van OMA naar OEN dus.
Van “ik weet het beter” naar “ik ben benieuwd”.
Van “ik geef antwoord” naar “ik geef aandacht”.
Van invullen naar aanwezig zijn.
Dat is echte verbinding.
Reflectievraag:
Waarin herken jij je OMA-reactie het meest?
En hoe kun je vandaag één moment kiezen om als OEN aanwezig te zijn — open, eerlijk en nieuwsgierig?
Over Ester
Ester van der Velden is holistisch kindercoach en helpt kinderen en ouders om vanuit verbinding, zachtheid en bewustzijn te leven.
In haar werk combineert ze coaching, hypnose en de Luisterkindmethode om te helpen herinneren wie je in essentie bent.